شعبان نورستان

شعبان که همه سُرور و مهر است و صفا            باغی است ز گلهای الهی وَلا
هم عطر حسین دارد و عباس و علیِ              هم عطر علی اکبر و موعود خدا

**
ماهی که سراسر همه نور است شعبان            تابنده به نورِ پنج تا دُرّ گران
از لعل حسین و دُرّ عباس و علی                  از دُرّ علی اکبر و موعود جهان

منبع: سایت موسسه سبطین(ع)

بیماری من عامل بیگانه ندارد...

ناخوش شده ام درد تو افتاده به جانم               بـایـد چـه بگویم بـه پرستـار جوانم؟

باید چه بگویم؟ تو بگو، ها؟ چه بگویم؟                وقتی کـه نـدارد خبـر از درد نهـانم

تب کرده ام امـــا نـه بـه تعبیـر طبیبــان               آن تب که گل انداخته بر گونه جانم

بیمـــاری مـن عــامـل بیـگـانــه نــدارد             عشق تو به هم ریخته اعصاب و روانم

آخـر چـه کنــد بــا دل مـن علـم پزشکی            وقتی که به دیدار تو بسته ضربانم؟

لب بسته ام از هرچه سوالست و جوابست       می ترسم اگر باز شود قفل دهانم-

این گرگ پرستار(!) به تلبیس دماسنج             امشب بکشد نــام تـو از زیر زبــانم!

می پرسد و خاموشم و می پرسد و خاموش...

    چیزی که عیـــان است چـه حــاجت به بیــانم       

                 بهروز یاسمی